Zayıflama Kursu Kitabım 2.Ders
Kitabımı okumaya devam ediyorum.Akşam eve dönerken otobüste okuyorum :)
İlk dersteki tuğla hikayesi çok hoşuma gidiyor , göbeğimi bazen " sen az dur bakalım , seni ben yaptım ben yıkabilirim , bu tuğlalar tek tek sökülecek" diyerek seviyorum.Kitaptada bahsedildiği gibi KORKULARIN TEK İLACI SEVGİ.Buna yürekten inanıyorum , ama nasıl oluyorda insan bu kadar çok korkuyu yaratıp bu kadar sımsıkı onlara sarılıyor sonrada ÖZGÜR olmak istiyorum diye çırpınıyor.
2.derste "zayıf sen , zayıf olmayan sen'le karşılaşır " başlığı işleniyor.Buda zevkli bir oyun bence .Altını çizdiğim satırlar şöyle ;
Kusurlu olduğunuz yerler ,kötü olduğunuz yerler değildir;sadece yaralı olduğunuz yerlerdir.
2.ders zayıf olmayan sen'i sevmeyi içeriyor.
Zayıf olmayan sen , biri onu dinleyinceye kadar gitmeyecektir.
Ne kadar doğru aslında , zayıf olmayan beni aynada görmeye bile tahammülüm yok , yokmuş gibi hep inkar edip ondan kaçmaya çabalarken bulurum kendimi bazen.Ama o benim aynadaki görüntüm , ve onu hep inkar etmişimdir , bu ben değilim ki , bu kilolar benim değilki .......Doğru onlar benim dışıma yansıttığım görüntüm .
Aslında bedenim onun sesini duyayım , onu göreyim diye sürekli büyüme gayretinde .Hiç bilemedim tam olarak bu bedenimin bana ne demek istediğini , onunla nasıl iletişim kurabileceğimi hiç bilemedim , sadece ya savaştım ya da yok varsaydım ama bir taraftan da sağlıklı ve zayıf beni özleyip durdum
İletişim kopukluğu var bedenimle zihnim arasında.
Şimdi bu kitaba göre biriktirdiğim korkularım beni korumak için etrafımı yağ olarak sarıyormuş .Gerçek olabilir mi acaba ???? Denemek ile ne kaybedebilirim ki ????? Madem bedenim ile bir iletişim yolu arıyorum bu yolu neden denemeyeyim ki ???????Zayıf olmayan BEN e mektup yazmamı öğütlüyor :)
Bu mektup kimsenin değil , yalnızca sizin gözleriniz içindir ama yazmak önemli birşeydir.Bunları zayıf olmayan sen'e saldırmak için değil sadece onunla iletişim kurmak için yazıyorsunuz.
İlk dersteki tuğla hikayesi çok hoşuma gidiyor , göbeğimi bazen " sen az dur bakalım , seni ben yaptım ben yıkabilirim , bu tuğlalar tek tek sökülecek" diyerek seviyorum.Kitaptada bahsedildiği gibi KORKULARIN TEK İLACI SEVGİ.Buna yürekten inanıyorum , ama nasıl oluyorda insan bu kadar çok korkuyu yaratıp bu kadar sımsıkı onlara sarılıyor sonrada ÖZGÜR olmak istiyorum diye çırpınıyor.
2.derste "zayıf sen , zayıf olmayan sen'le karşılaşır " başlığı işleniyor.Buda zevkli bir oyun bence .Altını çizdiğim satırlar şöyle ;
Kusurlu olduğunuz yerler ,kötü olduğunuz yerler değildir;sadece yaralı olduğunuz yerlerdir.
2.ders zayıf olmayan sen'i sevmeyi içeriyor.
Zayıf olmayan sen , biri onu dinleyinceye kadar gitmeyecektir.
Ne kadar doğru aslında , zayıf olmayan beni aynada görmeye bile tahammülüm yok , yokmuş gibi hep inkar edip ondan kaçmaya çabalarken bulurum kendimi bazen.Ama o benim aynadaki görüntüm , ve onu hep inkar etmişimdir , bu ben değilim ki , bu kilolar benim değilki .......Doğru onlar benim dışıma yansıttığım görüntüm .
Aslında bedenim onun sesini duyayım , onu göreyim diye sürekli büyüme gayretinde .Hiç bilemedim tam olarak bu bedenimin bana ne demek istediğini , onunla nasıl iletişim kurabileceğimi hiç bilemedim , sadece ya savaştım ya da yok varsaydım ama bir taraftan da sağlıklı ve zayıf beni özleyip durdum
İletişim kopukluğu var bedenimle zihnim arasında.
Şimdi bu kitaba göre biriktirdiğim korkularım beni korumak için etrafımı yağ olarak sarıyormuş .Gerçek olabilir mi acaba ???? Denemek ile ne kaybedebilirim ki ????? Madem bedenim ile bir iletişim yolu arıyorum bu yolu neden denemeyeyim ki ???????Zayıf olmayan BEN e mektup yazmamı öğütlüyor :)
Bu mektup kimsenin değil , yalnızca sizin gözleriniz içindir ama yazmak önemli birşeydir.Bunları zayıf olmayan sen'e saldırmak için değil sadece onunla iletişim kurmak için yazıyorsunuz.
