hobikciyiz.biz

Kitabımı okumaya devam ediyorum.Akşam eve dönerken otobüste okuyorum :) İlk dersteki tuğla hikayesi çok hoşuma gidiyor , göbeğimi bazen " sen az dur bakalım , seni ben yaptım ben yıkabilirim , bu tuğlalar tek tek sökülecek" diyerek seviyorum.Kitaptada bahsedildiği gibi KORKULARIN TEK İLACI SEVGİ.Buna yürekten inanıyorum , ama nasıl oluyorda insan bu kadar çok korkuyu yaratıp bu kadar sımsıkı onlara sarılıyor sonrada ÖZGÜR olmak istiyorum diye çırpınıyor. 2.derste " zayıf sen , zayıf olmayan sen'le karşılaşır " başlığı işleniyor.Buda zevkli bir oyun bence .Altını çizdiğim satırlar şöyle ; Kusurlu olduğunuz yerler ,kötü olduğunuz yerler değildir;sadece yaralı olduğunuz yerlerdir. 2.ders zayıf olmayan sen'i sevmeyi içeriyor. Zayıf olmayan sen , biri onu dinleyinceye kadar gitmeyecektir.  Ne kadar doğru aslında , zayıf olmayan beni aynada görmeye bile tahammülüm yok , yokmuş gibi hep inkar edip ondan kaçmaya çabalarken bulurum kendimi bazen.Ama o ben

Görümcemin kayınvalidesi öylee becerikli çok özeniyorum ona.Çalışan bayanmış ve emekliliğinde hiç boş duramıyor ,benden bundan çok keyif alıyorum :) Elleri ağrımasa kimbilir neler yapacak , bazen onunla yakın oturduğumuzu beraber birşeyler ürettiğimizi hayal ederim.Ne yalan söyleyeyim bööle hayal kuruyorum.Dikiş makinamı aldığım zaman bana bir toplu iğnelik dikmişti.O kadar çoook hoşuma gitmişti ki bu davranışı :) beni desteklediğini hissetmiştim , iyi ki varsın Mihri Teyzem :) SİNGER in dikiş teknikleri kitabında görmüştüm bu üçlü seti içimden geldi yapıp hediye etmek istedim.Elimdeki o bitmez tükenmez kumaşlarım ile başladım işe.Allahtan daha önce makaslığı dikmiştim farklı bir dergiden yoksa çıkan üründen hiç memnun kalmayabilirdim.Çünkü verilen ölçüye göre diktiğim makaslık nerede ise yastık büyüklüğünde oldu, onun içine makas koysan kaybolur :) Neyse o noktada SİNGER kitabındaki ölçüleri bıraktım daha önce diktiğim makaslığa göre ölçümü düzelttim.Makinamdaki tüm desenli dik

Bu dersi heyecan ile bekliyorduk.Geçmişte biryerde görüp ORİGAMİ tekniği ile kumaşı katlayarak 4 blogdan küçük bir çanta yapmıştım.Ama tam bir gün sürmüştü.O tecrübemden dolayı çok merak ediyordum birde bitmiş örtüyü kursta görmüştüm çok güzel olmuştu. Ama bir hayli el oyalıyıcı bir konu imiş.İlk hafta kumaşları kesip şeritleri birleştirdik. 1- 13 cm eninde açık eflatun kumaşın her iki yanına 3.5 cm eninde açık eflatun kumaşlar dikildikten sonra 17cm çapında 16 adet daireler kesildi.Bu daire çizimlerinde yandaki iki ince şeritin eş ölçüde kalmasına dikkat etmek gerekiyor.Sonra el ile bu dairelerin etrafları içe katlanıp teğellendi. 2- 10.5 cm X 10.cm lik kare beyaz kumaşlar ve aynı ölçüde elyaf kesildi.Dairenin ortasına denk gelecek şekilde yerleştirilip , köşe noltaları bulundu ve içe katlanarak iğnelendi. 3- Aplike yapılır gibi yorganlanıyor.Daha sonra dört tanesi yanyana birleştirildikten sonra 4 sıra halinde hepsi birleştirilecek. İki derste ancak buray

Yine bir pazartesi ve yine bir sendrom :( Nedense artık işe gidip gelmek beni çok zorluyor , YAŞAM AMACIM ÇALIŞMAK olmamalı diye derin bir isyan içindeyim.Çalışmak zorunda olduğumu söyleyen iç sesimle müthiş kavgalar ediyorum ve yine korkular ağır basıp kenara çekiliyorum.Ne k adar çok korku ve geleceğe güven ile bakamama esiri olmuşuz.Kredi borcum var çalışmak zorundayım , yaşlılığım için daha fazla para biriktirmeliyim ki kendime baktırabileyim en hakim iki konu.Yazık ki ne yazık bugüne kadar daha iyi bir gelecek için ne yaşadığımı anlamadan hep koşturdum şimdide yaşlılık ve borç için.Bir yerde bir hata var farkındayım o hatanında benim düşünce sistemim ya da bana şimdiye kadar dikte edilmiş KORKULARIM olduğundan eminim.Bunun farkındayım onun için daha zor geliyor CESARETSİZ oluşum.Bir gün büyük bir cesaret bulup bunu başaracağım, ve sadece huzur ve haz dolu TAM bir yaşam yaşayacağım, kendim için bunu başar malıyım!!!! Neyse ben bu git geller içinde uzun zamandır yaşıyorum belli k

Bu dersimizde çok keyifli idi.Hatta derste tüm bloglarımı kesip dikmeyi bitirmeyi bile başardım :) :) Her aşamasında ütüledim.Hem keyif verdi hemde iş daha güzel çıktı bence :) Ama henüz bitiremedim , yorganlama ve biye işim kaldı.Bu sefer eflatun ip ile açıktan yorganlamayı deneyeceğim.Düzgün yapabilirsem bitmişi güzel olacak.BAKALIM BAKALIM :)  Temmuz 2013 itibari ile örtüm tamamlandı .Aplike ve biye işleri kalmıştı , hep araya başka işler girdiği için bir türlü tamamlayamamıştım.Ama artık bitti , gerçi yaprakları eksik hazırlamışım aslında her karenin 4 tarafında üçer tane yaprak olması gerekiyordu ama ben böyle sonlandırdım , bana göre kötü olmadı :)

Gerçekten şimdiye kadar olan derslerimiz içinde en kolayı ve en çabuk biteni oldu.Gittikçe gelişiyorum ama bir türlü yorganlamayı istediğim gibi yapamıyorum.Bende eksik olan püf noktaları galiba :( Önce iki renk kumaşları birbirine şeritler halinde diktik.Sonra hocamızın kartondan kestirdiği kalıba göre önce parçalara ayırıp , bu karton kalıbı kullanarak uçlarını üçgen şekline getirip ütüledik.Ve herbir parçayı birbirine diktik , bunuda düz zemin üzerine aplike gibi birleştirdik.Ortasınada yarım daire aplike yaptık.Keyifli bir çalışma oldu ama zemin beyaz olmasa idi daha iyi olacaktı veya zemini daha küçük tutabilirdim.Renk konusunda da tecrübeye ihtiyaç var. 

Geçen gün annem yakındaki markete peynir almaya gitmiş.Tabii yaş 83 ve bir dizde protez olunca markete gitmek başı başına bir iş.Bir elinde baston olduğu ve diğer elinde bir torba taşımak onun için güç.Ve marketten bir kalıp peynir almış ve eve kadar gelememiş yolda ağlamış.Bunu anlatınca pek üzüldüm.Öyle birşey yapmalıydım ki o markete gitmekten vazgeçmemeli , aksi takdirde bunuda yapamadığına inanırsa onun da benimde hayatım zor olacaktı.Uzun zamandır kol çantası taşıyamadığı için ona yandan asılan küçük ama içi bol gözlü bir çanta almıştım o çantayı pek rahat kullanıyor.Bundan esinlenerek yandan asabileceği bir heybe yaparsam gittiği yerden ufak tefek birşeyler alıp getirebileceğini düşündüm.Genelde annem onun için yaptığım veya aldığım birşeyi beğenmez ya iade ettirir , ya da bir başkasına hediye eder.Her seferinde pişman olurum verdiğim emeğe ve paraya ama bir türlüda akıllanmam her seferinde bu sefer beğenecek ümidi ile yılmadan devam ediyorum.Bakalım bu heybeyi kullanacak mı ? b